тына

  • 51тынап — диал. 1. Тапкыр, мәртәбә, кат 2. Вакыт арасы, ара, чак җырлыйсым бар бу җирдә бер тына …

    Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • 52тын — тын, род. тына и тыну, предл. в тыну и устарелое в тыне; мн. тыны, род. тынов и устарелое тыны, тынов …

    Словарь трудностей произношения и ударения в современном русском языке

  • 53Острог — 1) В Др. Руси назв. ограды, частокола из острых кольев и плетня. О. устраивались во время осады неприятельских городов. С 12 в. состоял из тына, отвесно вкопанного и сверху заостренного, и бревенчатых венцов тарас. Тын мог быть вкопан и под… …

    Российский гуманитарный энциклопедический словарь

  • 54Борщ — суп, в состав к рого входит свекла. Похожие блюда знают и др. народы (румын. борщ, польск. борщец и т. д.), однако в Польше Б. появился лишь в 18 в., а в России упоминается в памятниках 16 17 вв. На Украине известен очень давно. Считается, что… …

    Российский гуманитарный энциклопедический словарь

  • 55Пищаль — назв. рус огнестрельного оружия в 15 18 в. Делились на ручные и затинные (стреляющие из за тына, укрытия). Те и другие по конструкции вначале не отличались друг от друга и представляли собой глухую трубу с запальным отверстием. В 15 в. ручные П.… …

    Российский гуманитарный энциклопедический словарь

  • 56жалқық — (Алм.: Шел., Кег., Еңб қаз.; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Жуа.) жалқыаяқ, қабыну салдарынан денеде пайда болатын сұйық зат. Денесі ақ ж а л қ ы қ болып кетіпті (Алм., Шел.). Қойдың бас қуысындағы кеңсірік құрттары бұзылған тканьдармен, сөлмен және… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 57сес — 1 (Гур.: Маңғ., Есб., Шевч.; Түрікм.: Красн., Небид., Жеб., Құмд., Ашх., Гяу., Тедж., Таш., Көнеүр.; Қарақ.) дыбыс, үн, дауыс, хабар. Осыдан бір жұма бұрын теңізге шыққан балықшылардан әлі күнге с е с жоқ (Гур., Маңғ.). Түнде тоғай жақтан қатты… …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 58ұрыс-серіс — Қ орда., Арал) ұрыс керіс. Ұ р ы с с е р і с т і қойып, неге тына қалмайсыздар осы Қ орда., Арал). Ұ р ы с с е р і с жоқ, тыныш жатқан ел еді Қ орда., Арал) …

    Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • 59бұрмамойын — зат. зоол. Ормандарда тіршілік ететін тоқылдақтар тұқымдас, торғайдан сәл үлкендеу, сұр түсті құс; дүпілдек. Б ұ р м а м о й ы н немесе дүпілдек қауіп төнген жағдайда ағаш діңіне жабыса отырып, тына қалады; реңі ұқсас болғандықтан байқалмай… …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • 60бұт — зат. жерг. Тіреу, тіреу ағаш; діңгек. Ортада тұрған б ұ т т ы маңдайымен ышқына қатты соғып жібергенде, жер кепенің іргесі солқ етіп, төбесінен топырақ сау сау төгілді (О. Сәрсенбаев, Жақсының көзі, 161 162). Қарлығаш ішке кіріп, бел ағашты тіреп …

    Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі